W sieci często pojawiają się pytania o „czerwone kleszcze”. Czy to nowy, groźniejszy rodzaj? A może tylko zmiana wyglądu dobrze znanego pasożyta? W naszym artykule przyjrzymy się, co naprawdę oznacza intensywny kolor kleszcza, kiedy powinien on budzić nasz niepokój i jak odróżnić go od innych stworzeń.
Czerwone kleszcze – co naprawdę widzimy?
Czerwone kleszcze to nie osobny gatunek, lecz najczęściej kleszcz pospolity (Ixodes ricinus), którego wygląd zmienia się po żerowaniu. Po napiciu się krwi jego odwłok staje się brunatnoczerwony lub ciemnoczerwony, co może budzić niepokój.
Zmiana koloru dotyczy głównie dorosłych osobników. Larwy i nimfy kleszcza mają zazwyczaj jasne lub brązowe zabarwienie i nie są czerwone. Intensywna czerwień to efekt powiększenia ciała i napełnienia się krwią.
Jeśli masz wątpliwości, sprawdź nasz przewodnik: Jak wygląda kleszcz, aby upewnić się, z czym masz do czynienia.
Dlaczego kleszcze mogą być czerwone?
Kolor kleszcza zmienia się w zależności od jego stadium rozwoju oraz stopnia napicia się krwią. Dorosłe kleszcze pospolite zwykle mają ciemnobrązowy lub szarawy kolor. Jednak po żerowaniu ich odwłok wyraźnie się powiększa i może przybierać intensywnie czerwony lub brunatnoczerwony odcień.
Ważne jest, aby wiedzieć, że ta zmiana barwy nie oznacza pojawienia się nowego, bardziej niebezpiecznego gatunku. Czerwony odwłok to naturalna reakcja organizmu kleszcza na pobranie dużej ilości krwi. W trakcie żerowania rozciąga się nie tylko skóra pasożyta, ale zmienia się też jej kolor.
Dodatkowo na wygląd kleszcza wpływają jego wiek oraz warunki środowiskowe. Młode osobniki mają jaśniejsze ciała, które ciemnieją w miarę dojrzewania. Zmiana odcienia może być też związana z gatunkiem – niektóre kleszcze łąkowe mogą mieć jaśniejszy pancerzyk, dlatego warto zapoznać się z naszym przewodnikiem o rodzajach kleszczy, aby odróżniać poszczególne odmiany.
Czerwony kleszcz u psa lub kota – na co zwrócić uwagę?
Czerwony kleszcz u psa lub kota to najczęściej dorosły osobnik kleszcza pospolitego, który napoił się krwią. Po żerowaniu odwłok kleszcza może mieć intensywnie czerwony lub brunatny kolor, co często wzbudza niepokój opiekunów.
Jeśli zauważysz pasożyta o takim wyglądzie, najlepiej jak najszybciej go usunąć. Kleszcza należy wyciągać delikatnie, chwytając go jak najbliżej skóry specjalną pęsetą lub lassem, unikając wyciskania lub szarpania.
Po usunięciu dobrze jest obserwować miejsce wkłucia oraz zachowanie zwierzęcia. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów, takich jak obrzęk, zaczerwienienie lub gorączka, warto skonsultować się z weterynarzem.
Czy naprawdę istnieją czerwone kleszcze?
W rzeczywistości nie istnieje osobny gatunek czerwonych kleszczy. Określenie „czerwony kleszcz” najczęściej odnosi się do dorosłego kleszcza pospolitego, który po intensywnym żerowaniu zmienia barwę odwłoka na brunatnoczerwoną lub ciemnoczerwoną.
Kolor ciała kleszcza zależy od kilku czynników:
- ilości pobranej krwi,
- stadium rozwoju,
- indywidualnych cech pasożyta.
Niektóre osobniki mogą mieć jaśniejszy lub ciemniejszy odcień. Czerwony lub brunatnoczerwony odwłok nie świadczy o nowym gatunku, ale o naturalnych procesach zachodzących w organizmie pasożyta.
Bez względu na rodzaj kleszcza warto zachować czujność i wiedzieć, kiedy zmiany po ugryzieniu wymagają konsultacji z lekarzem lub weterynarzem. Świadomość, jak wygląda kleszcz i jego różne stadia rozwoju, pomaga szybko reagować i skutecznie chronić siebie oraz swoich bliskich.
